Senden Önce Ben'e canımcımla (@tinybirdbook) ve birkaç arkadaşımla gittik.
Gerçekten çok güzeldi. Kitapla birebir olduğunu düşünüyorum. Evet üç sene önce okudum unuttuğum yerler var ama izlerken hepsi aklıma geldi ve "evet olmuş bu film" dedim.
Oyuncular mükemmel yerine oturmuştu. Ciddi anlamda hepsini teker teker sevdim ve "keşke bu şu karakteri oynamasaydı" demedim.
Emilia Clarke'ın oyunculuğu Lou'ya çok uymuştu ya resmen LOU'YDU!
Sadece sevmediğim kısım, kızdan çok ben ağladım. Kız resmen gülüyordu. Bana bu çok tuhaf geldi ve kitabın sonunda o derece gülümsediğini vesaire hatırlamıyorum. Bu kadar gülümsüyor olması beni rahatsız etti.
Kitabı okumayan arkadaşlarım ise gram ağlamadılar. Üzülmemişlerde. Ben ağlarken gülüyorlardı... İyi mi bu yaptığınız?
Ama doğruya doğru, Lou gülümserken izleyici nasıl ağlasın? Will bile daha üzgündü. Kitapta tersiydi. Kitabı bilen tabii ağlar.
Tavsiyem kitabı okuyun ve öyle izleyin.
Ama bence sulu gözlü iseniz her türlü ağlarsınız.
Mesela ben çizgifilm de ağlayan biti olarak her türlü ağlardım kesin...
Ve öğrendim ki, ağlanacak filmleri zor durumda olmadığım sürece sinemada izlemeyeceğim.
Ben hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum, istedim.
Boğazımda düğüm oluştu resmen...
Yorumu girmek için geç kalmış gibiyim ama yorumumu merak edenler için de girmek istedim.
Belki birkaç kişicik merak etmiştir he?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder